Geneza

9 grudnia 1531 roku o świcie, gdy wówczas obchodzono w Kościele, Niepokalane Poczęcie NM Panny, na wzgórzu Tepeyac, Dziewica Maryja rzekła do Juana Diego Cuauhtlatoatzin: "Jestem Maryją, Niepokalaną Dziewicą, Matką prawdziwego Boga, który daje życie i je zachowuje. On jest Stwórcą wszystkiego, Panem nieba i ziemi. On jest Wszechobecny", Maryja objawiła się na wzgórzu Tepeyac, gdzie dotychczas Indianie czcili swoją boginię, aby połączyć dwie kultury: Indian i Hiszpanów. Uczyniła to integrując w sobie samej przez tę właśnie interwencję ich rożne sposoby bycia i wierności religijne. Ona je potwierdziła, ułożyła i wzięła na siebie. Tak sprawiła otwarcie się na znaki i znaczenie właściwe własnemu ich porządkowi religijnemu, obydwu narodów, godząc to, co antyczne u każdego z nich z nowością reprezentowaną przez drugiego. Zarówno Amerykanie, jak i Europejczycy, w sposób różny, ale w kontynuacji i spełnieniu swoich własnych wierzeń, zobaczyli w Niej Matkę Boga od zawsze. W czasie gdy w Europie szalała Reformacja wyciągając z Kościoła Katolickiego miliony ludzi, w Ameryce milionami nawracali się Indianie, głównie Aztekowie podbici przez Hiszpanów, z powodu objawienia się Maryi z niesłychanie czytelnym przesłaniem, w znakach na obrazie.