Krucjata Jednej Intencji: „By Maryja była bardziej znana i miłowana; by Jej Wezwanie z Fatimy poznał i wypełnił świat”
Módlmy się by Maryja była bardziej znana i miłowana, by Jej Wezwanie z Fatimy poznał i wypełnił świat.
W Fatimie Nasza Matka ukazała nam swe Niepokalane Serce, prosząc o pocieszenie i wskazując drogę ocalenia dla grzeszników, warunek pokoju na świecie oraz zapowiadając triumf Jej Niepokalanego Serca. W wielu miejscach w Polsce i na świecie jednoczymy się we wspólnej modlitwie wynagradzającej w pierwsze soboty miesiąca. Czy jednak skala naszej odpowiedzi jest wypełnieniem wezwania Fatimskiej Pani?
Trudno tu o pozytywną odpowiedź. Z tej racji Sekretariat Fatimski po zakończeniu Wielkiej Nowenny Fatimskiej zaprasza do podjęcia Krucjaty Jednej Intencji, by Polska i świat zjednoczyły się w pierwsze soboty miesiąca przy Niepokalanym Sercu Maryi. Krucjata jest wezwaniem do tego, by połączyła nas w tym zatroskaniu, bólu czy radości, modlitwa w jednej, wspólnej INTENCJI: „by Maryja była bardziej znana i miłowana; by Jej Wezwanie z Fatimy poznał i wypełnił świat”.
Krucjata Jednej Intencji to zaproszenie do dowolnej (co do miejsca, czasu i formy) modlitwy, pokuty, postu, umartwienia, dzieł miłosierdzia, czy też np. ofiary z tego, co niesie codzienność – ale zawsze podejmowanej w tej jednej, konkretnej INTENCJI. A zatem Kochani, istotą dzieła jest skupienie się nie na tym, co i ile mam zrobić, lecz na intencji, by – nosząc ją w sercu – złączyć z jakimkolwiek dobrem.
Istotą dzieła jest skupienie się nie na tym, co i ile mam zrobić, lecz na intencji, by – nosząc ją w sercu – złączyć z jakimkolwiek dobrem.
Jako dzieci Maryi, zjednoczmy się zatem we wspólnej trosce, podejmując to, co dla nas jest możliwe, i wołajmy do Boga w tej jednej INTENCJI. Ofiaruj, uczyń, podejmij jakiekolwiek dobro duchowe – to, co będzie dla Ciebie w danym miejscu i czasie możliwe – wzbudzając tę jedną, konkretną INTENCJĘ. Modlitwa – prywatna, czy też wspólnotowa, w rodzinie czy też we wspólnocie zakonnej; modlitwa – chociażby w formie westchnienia do Boga, czy też aktu strzelistego; modlitwa mająca miejsce w dowolnym czasie i miejscu, ale zawsze w tej jednej INTENCJI. Ofiaruj radości i smutki, ciężar samotności i choroby, ofiaruj post, umartwienie, podejmij dowolny akt pokutny w tej jednej INTENCJI.
Kochany Bracie i Kochana Siostro, nie pytaj, czy masz to uczynić każdego dnia, czy też raz w tygodniu, a może w miesiącu. Nie chodzi o ilość, nie jest też ważne miejsce czy dzień tygodnia. Najważniejsze jednak, by z serca uczynić to, co jest dla Ciebie w danym czasie możliwe, choćby to było maleńkie ziarenko dobra podjęte nawet raz w roku, ale dokonane z myślą o tej właśnie INTENCJI, którą sformułował sam Jezus, a wskazała Matka Boża w Fatimie.
Krucjata Jednej Intencji to droga, by wyprosić łaskę otwartych serc w przyjęciu i wypełnieniu prośby Fatimskiej Matki, by cała Polska i świat zjednoczył się w pierwsze soboty przy Niepokalanym Sercu Maryi. Ratujmy zatem siebie i świat z Maryją!
1. Jaki jest cel Krucjaty Jednej Intencji?
Po pierwsze. Krucjata Jednej Intencji jest inicjatywą, która rodzi się na fundamencie Wielkiej Nowenny Fatimskiej. A więc ma u swego źródła zatroskanie o rozwój i pogłębienie pobożności fatimskiej. Inspiracją jest tu jedna zasadnicza idea. Jeśli „duszą fatimskiego przesłania” jest nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi, to w Polsce, która dwukrotnie poświęciła się Niepokalanemu Sercu Maryi, nabożeństwo to winno zyskać zupełnie inną wartość. A mianowicie, nie chodzi tu o rozpowszechnienie kolejnej formy pobożności maryjnej, lecz o wypełnienie zobowiązań wynikających z Aktu Poświęcenia. Bardzo mocno było to akcentowane zarówno w 1946 roku, jak również w 2017 roku przez Episkopat Polski, by nie być biernym, lecz czynnym uczestnikiem Orędzia. A ma to miejsce wówczas, gdy podejmujemy nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca.
Po drugie. Poprzez różną co do formy modlitwę, lecz identyczną intencję „by Maryja była bardziej znana i miłowana; by Jej Wezwanie z Fatimy poznał i wypełnił świat”, Krucjata stawia sobie następujące cele:
- nieustanne przypominanie treści, aktualności oraz znaczenia wezwania Matki Bożej z Fatimy,
- budzić zatroskanie poprzez ożywianie pamięci, iż droga Fatimy została wybrana przez Polskę i Kościół w naszej Ojczyźnie Aktem Poświęcenia Niepokalanemu Sercu Maryi w 1946 i 2017 roku,
- przyczynić się do zjednoczenia Polski (wspólnot modlitewnych, ruchów apostolskich, zgromadzeń zakonnych, parafii, instytucji, szkół oraz wiernych) wokół jednej idei – ważnej dla nas wszystkich oraz wskazanej Listem Episkopatu Polski na 100. rocznicę objawień Matki Bożej w Fatimie,
- ponadto stała modlitwa jest niezbędna, aby dzieło, rozpoczęte Aktem Poświęcenia Polski Niepokalanemu Sercu Maryi, rozwijało się poprzez stałą praktykę nabożeństwa Pięciu Pierwszych Sobót Miesiąca w parafiach.
Po trzecie. Świadomość tego, co dzieje się wokół nas, nie pozwala być obojętnym wobec słów s. Łucji, jakie skierowała do Jana Pawła II po zamachu w 1982 roku: „Trzecia część tajemnicy jest symbolicznym objawieniem, odnoszącym się do tej części Orędzia, które spełnia się zależnie od tego, czy przyjmiemy żądania zawarte w samym Orędziu: «Jeżeli przyjmą moje żądania, Rosja nawróci się i zaznają pokoju; jeżeli nie, rozszerzy swoje błędy nauki po świecie», itd. Ponieważ nie przyjęliśmy tego wezwania zawartego w Orędziu, jesteśmy świadkami jego spełnienia, a Rosja rzeczywiście zalała świat swoimi błędami”.
Ksiądz Krzysztof jest dyrektorem Sekretariatu Fatimskiego, którego misją jest propagowanie orędzia fatimskiego.
2. Dlaczego taka treść intencji?
W duchu miłości do Matki Bożej oraz ze świadomością, iż jako Polacy poświęciliśmy się Niepokalanemu Sercu Maryi, Sekretariat Fatimski zaprasza wszystkich, po zakończeniu Wielkiej Nowenny Fatimskiej, do włączenia się w dzieło Krucjaty Jednej Intencji.
Dzieło Krucjaty jest dość wyjątkowe, a to z tej racji, iż akcent nie spoczywa na tym, co należy zrobić, jakim zobowiązaniom uczynić zadość, lecz na intencji, a mianowicie: „by Maryja była bardziej znana i miłowana; by Jej Wezwanie z Fatimy poznał i wypełnił świat”.
A zatem tym, co nas łączy w apostolstwie dla Maryi, jest ta właśnie intencja. Rodzi się jednak pytanie: dlaczego właśnie taka treść intencji?
Po pierwsze. Jak możemy zauważyć, coraz więcej osób, pragnąc pogłębić swoje życie duchowe, zwraca się ku Maryi oraz formuje swoją pobożność maryjną poprzez wskazania zawarte w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do NMP. Otóż św. Ludwik Maria Grignion podkreśla, iż „Bóg pragnie, by Jego Najświętsza Matka była obecnie więcej znana, bardziej kochana i bardziej czczona niż kiedykolwiek”.
Po drugie. W treści Wspomnień S. Łucji z Fatimy, we wspomnieniu z dnia 13 czerwca 1917 roku czytamy niezwykłe słowa, które odsłaniają tajemnicę pragnień Bożego Serca. Oto Maryja, zwracając się do s. Łucji stwierdza, iż Jezus pragnie, by ludzie Ją poznali i pokochali; chciałby ustanowić na świecie nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca.
Po trzecie. W Liście Pasterskim Episkopatu Polski na 100. rocznicę objawień w Fatimie usłyszeliśmy wezwanie, by nie być biernymi, lecz czynnymi uczestnikami Orędzia, tzn. byśmy podjęli wezwanie Matki Bożej zapraszające nas do wynagrodzenia w pierwsze soboty miesiąca.
Niezwykła wymowa, jaka płynie ze słów św. Ludwika, wskazań Kościoła oraz pragnień Bożego Serca, jest dla nas drogowskazem. Ponadto świadomość, iż wolą Boga jest, by Matka Jego Syna była bardziej znana i kochana, nie tylko nie może być nam czymś obojętnym, lecz stanowi dla nas gorące przynaglenie. Ufamy, iż podejmując ofiary, modlitwy, umartwienia, dzieła miłosierdzia, różne co do czasu i formy, ale zawsze w tej jednej intencji, przyczyniamy się do wypełniania Bożej woli, ratowania grzeszników, a w konsekwencji zmiany świata.
Wezwania Matki Bożej - droga ocalenia dla świata
1. Pokuta - świadoma intencja w modlitwie, w przyjęciu cierpienia oraz w podejmowanych dziełach pokutnych
„Z wszystkiego, co tylko możecie, zróbcie ofiarę jako zadośćuczynienie za grzechy, którymi On jest obrażany i dla uproszenia nawrócenia grzeszników. (…) Przede wszystkim przyjmijcie i znoście z poddaniem cierpienia, które wam Bóg ześle”.
Anioł – Fatima, 1916
„Ofiarujcie się za grzeszników i mówcie często, zwłaszcza gdy będziecie ponosić ofiary: «O Jezu, czynię to z miłości dla Ciebie, za nawrócenie grzeszników i za zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi»”.
Matka Boża – Fatima, 1917
2. Codzienna modlitwa różańcowa
„Odmawiajcie codziennie Różaniec”, „Trzeba w dalszym ciągu codziennie odmawiać
Różaniec”.Matka Boża – Fatima, 1917
3. Poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi
Przynajmniej raz w roku, w dzień wspomnienia Maryi Królowej (22 sierpnia).
„Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która cię zaprowadzi do Boga”.
Matka Boża – Fatima, 1917 r.
4. Wynagrodzenie w pięć pierwszych sobót miesiąca
To znaczy z intencją wynagradzającą Niepokalanemu Sercu Maryi przystąpić do spowiedzi, przyjąć Komunię Świętą, odmówić jedną część Różańca i odprawić 15-minutową medytację.
„Przybędę, aby prosić o poświęcenie Rosji Memu Niepokalanemu Sercu i o Komunię Świętą wynagradzającą w pierwsze soboty” „Jeżeli ludzie Me życzenia spełnią, Rosja nawróci się i zapanuje pokój”.
Matka Boża – Fatima, 1917
„Przekaż wszystkim, że w godzinę śmierci obiecuję przyjść na pomoc z wszystkimi łaskami tym, którzy przez 5 miesięcy w pierwsze soboty (…) towarzyszyć Mi będą w intencji zadośćuczynienia”.
Matka Boża – Pontevedra, 1925
