Życie w czystości - życie w radości!

Ślub Adrianny i Radosława.

 

Adrianna

Gdy byłam jeszcze małą dziewczynką, zrodziło się we mnie pragnienie, aby pójść do ślubu w białej sukni. Patrząc z perspektywy czasu wierzę, że był to pewnego rodzaju szept Pana Boga do mojego kobiecego serca, który wewnętrznie przekonywał mnie o wartości, jaką jest dar dziewictwa. Nie wiedziałam jeszcze wtedy, z czym to wiąże się konkretnie, ale te słowa towarzyszyły mi i motywowały później, aby nie ulegać temu, co mówi świat i walczyć o to, aby móc przekazać to, co we mnie najcenniejsze tylko i wyłącznie Mężowi.

Będąc w gimnazjum weszłam w relację, która – patrząc z dzisiejszej perspektywy – była bardzo niedojrzała, niszcząca i nieraz prowadziła do grzechów, czyli także do śmierci. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, czym tak naprawdę jest czystość. Podczas trwania tej znajomości pojechałam na rekolekcje, gdzie moja wiara ożywiła się. Wtedy zrozumiałam, że Bogu zależy na mnie, że kocha mnie pomimo wszystko i On pragnie prawdziwie spotykać się ze mną. Po tym wyjeździe moje myślenie o wielu kwestiach zmieniło się. Owocem osobistej modlitwy i Eucharystii była decyzja, że nie chcę już żyć sama, ale chcę żyć z Nim. Odkryłam także, że nieczystość to nie tylko współżycie, którego wystrzegałam się z Bożą pomocą, ale także nieczyste gesty, myśli, słowa… Zauważyłam grzechy związane z tamtą relacją i pragnęłam zrywać z nimi, oddając je Bogu podczas Spowiedzi Świętej i prosząc o przebaczenie. Po pewnym czasie Bóg pomógł mi definitywnie zakończyć tamtą znajomość i naprawdę zacząć żyć.

Wtedy nastąpił czas rekonwalescencji, podczas którego Bóg przywracał mi godność kobiety, przekonywał na nowo o moim pięknie, kształtował, uczył ufać oraz kochać, a także wraz z Maryją przywracali mi czystość, formowali i przygotowywali mnie całą dla tego jedynego i wyczekiwanego mężczyzny, który będzie moim mężem. Gdy modliłam się do najpiękniejszej i najczystszej Kobiety na świecie, to Ona wydobywała ze mnie kobiecość, delikatność, czystość.

Pragnąc spotkać mężczyznę, z którym będę mogła założyć rodzinę miłą Bogu, nie ustawałam w modlitwie prosząc, aby móc go spotkać i poznać bliżej. Bóg wysłuchał tych modlitw i niespodziewanie 29 sierpnia 2015 roku poznałam Radosława :)

 

Radosław

Bóg wyciąga rękę do potrzebujących. Jestem jednym z nich. O moją czystość i moje życie Bóg mocno zawalczył, gdy miałem około 15 lat. To właśnie grzechy nieczystości zatruwały moją duszę i niszczyły moją osobę, wprowadzając smutek, uzależnienie, niepokój, zamknięcie w sobie. Na tę truciznę dostałem od Jezusa antidotum w postaci wyjątkowych rekolekcji i szczerej spowiedzi. Od jej momentu zaczęła się moja prawdziwa przemiana i bezkompromisyjna walka o czystość.

Nie chciałem mieć nic wspólnego z nieczystością. Mimo, że lubiłem tańczyć, omijałem, aż w końcu całkowicie zrezygnowałem z dyskotek, gdyż spotkałem się na nich z wyuzdaniem, odkrywaniem ciała i brakiem pohamowań. Unikałem filmów i reklam telewizyjnych, w których natrafiałem na zakłamany obraz człowieczego piękna, aw przeglądarce internetowej blokowałem natarczywe reklamy. Klękałem w prawdzie przed Bogiem i mówiłem, że potrzebuję Jego pomocy, a swoje słabości wyznawałem na spowiedziach. Chrystus stawał się moim Przyjacielem. Przychodził z ogromem łask i wsparciem, a ja czułem się coraz szczęśliwszy, coraz bardziej wolny i radosny. Doświadczałem Bożej miłości i opieki, którą chciałem się dzielić z innymi. Trafiłem do działającej przy parafii wspólnoty, która pozwalała rozwijać wiarę i osobowość.

Dość długo i poważnie rozeznawałem swoje powołanie. Moją drogą stało się małżeństwo. Prawdę powiedziawszy, trudno było mi uwierzyć, że w dzisiejszych czasach znajdę odpowiednią żonę, która również podzieli moje zasady i z którą będę mógł realizować moje małe marzenia oraz być „szalonym po Bożemu”.

 

Od spotkania do modlitwy

Poznaliśmy się na weselu u znajomych. Minęło jednak kilka miesięcy, zanim umówiliśmy się na spotkanie, aby lepiej się poznać. Obydwoje wiedzieliśmy, że chcemy tę relację budować na Bogu, dlatego po niedługim czasie podjęliśmy decyzję o wspólnej modlitwie i cotygodniowej Eucharystii w naszej intencji. Po wcześniejszych doświadczeniach zdawaliśmy sobie sprawę, jak ważna jest czystość, więc jedną z naszych modlitw, której byliśmy wierni, było zawierzenie RCS.

 

Bardzo chcieliśmy, aby Bóg był obecny w okazywaniu sobie uczuć, dlatego zapraszaliśmy Go do nich w krótkich modlitwach.

 

Podczas otwartych rozmów wyznaczaliśmy granice w gestach, których nie chcieliśmy przekraczać, ponieważ wiedzieliśmy, że są przeznaczone tylko i wyłącznie dla przyszłego małżonka. Na bieżąco informowaliśmy się, gdy któreś z zachowań wzbudziło nasz niepokój albo wątpliwość. Bardzo chcieliśmy, aby Bóg był obecny w okazywaniu sobie uczuć, dlatego zapraszaliśmy Go do nich w krótkich modlitwach. Wierząc, że dodatkową pomocą są święci, obraliśmy za patronów św. Rodzinę i Jana Chrzciciela. Doświadczaliśmy, jak towarzyszą nam w naszej relacji.

 

Módlcie się… i czuwajcie

Mimo wszystko nie zawsze było idealnie. Na początku niektóre gesty i zachowania uważaliśmy za dobre i naturalne, jednak później okazywały się nieodpowiednie. Inne były dobre, ale nieumiarkowanie w nich prowadziło do osłabienia czujności i większej skłonności do przekraczania granic. Pomocą było dla nas Boże miłosierdzie w Spowiedzi Świętej, a także podejmowane na dłuższy czas posty od pocałunków w konkretnych intencjach.

Ważnym aspektem był też ubiór. Rozmawialiśmy o tym, jakie ubranie może być dla nas prowokujące, budzące pożądliwy wzrok i staraliśmy się go unikać. Dzięki temu kształtował się w nas większy szacunek do ciała. Idąc za przykładem naszych przyjaciół, postanowiliśmy zrezygnować ze wspólnych wyjazdów nad wodę. Mimo, że nie uznawaliśmy tego za złe, to nie chcieliśmy oglądać siebie w strojach kąpielowych, aby cieszyć się sobą jeszcze bardziej w małżeństwie. Planując wakacje dbaliśmy też o osobne pokoje, aby nie narażać się na pokusy lub nie dawać powodów do zgorszenia innym.

 

Ada i Radek tworzą kochające się małżeństwo.

 

Życie w czystości – życie w radości!

Jesteśmy małżeństwem od pięciu miesięcy. Dziękujemy Bogu, że pomagał nam w przygotowaniu do niego, w walce z grzechami i zrozumieniu, jaką wartość ma czystość. Wspólne dbanie o nią pokazywało, że druga osoba chce być darem, a nie kimś, kto chce wykorzystać. Tak rodziło się i wzrastało zaufanie oraz poczucie bezpieczeństwa, że w małżeństwie będziemy sobie wierni. Stopniowo otwieraliśmy się na siebie, co dawało komfort psychiczny. Mieliśmy poczucie wolności, że w razie rozstania pozostawimy po sobie dobre wspomnienia, a nie gorycz i żal ogołocenia z czegoś, co było zarezerwowane tylko dla tej jedynej, ukochanej osoby. Wspólna walka i wyczekiwanie bardzo jednoczyły nas ze sobą. Stały się zadaniem i celem, do którego razem dążyliśmy. Wierzymy, że to budowało naszą jedność sumień i planów, które teraz procentują, gdyż bardzo rzadko mamy powody do sporów i nieporozumień.

Łatwo sprowadzić cielesność i przyjemne gesty do centrum spotkania, które mogą pochłaniać bardzo dużo czasu. Zamiast tego wykorzystywaliśmy go na intrygujące rozmowy, odkrywanie swoich myśli, pragnień i duszy. A na odkrywanie ciała czekaliśmy z radością jak na piękną tajemnicę. Bóg wypracował w nas wspólną i zgodną wizję współżycia po ślubie. Nie wyobrażamy sobie naszego małżeństwa bez metody naturalnego planowania rodziny i czujemy w tym wzajemne wsparcie. Wzrastanie w tej myśli od początku sprawiało, że nie wchodziliśmy w związek małżeński z wybujałą wyobraźnią i oczekiwaniami, które spowodowałyby rozczarowanie.

Walka o trwanie w czystości jest dla nas walką o spokojne sumienie i błogą radość! Tylko przeżywana w czystości, ofiarna, wierna miłość, której uczy nas Jezus Chrystus, prowadzi do prawdziwego szczęścia i spełnienia. Niezależnie od tego, jak wygląda Wasza historia, wierzymy, że łaskawy i miłosierny Bóg jest w stanie zmienić każdą sytuację, wypełnić po brzegi Wasze serca czystą, niekończącą się miłością, niesamowitym pokojem oraz licznymi niespodziankami przygotowanymi specjalnie dla Was.