Pornografia jako zaprzeczenie miłości

 

 

Jest to fragment pracy licencjackiej na kierunku nauki o rodzinie pt. Promocja personalistycznego ujęcia miłości małżeńskiej świętego Jana Pawła II, KUL, Lublin 2022, s. 33-38.

 

„Zjawisko to ogranicza wolność człowieka, powodując uzależnienia, ponieważ,  jak wskazują badania naukowe, osoby korzystające z tego typu obscenicznych treści, poszukują coraz bardziej  dewiacyjnych ich form(…)”

 

Jedną z najpopularniejszych form utylitaryzmu we współczesnym świecie bazującą na seksualności człowieka jest pornografia.

Pornografia (gr. pórnē – nierządnica, gráphō – piszę)¹ to treści (pisma, filmy, wizerunki, itd.) rozpowszechniane w celu wywołania podniecenia seksualnego u odbiorcy². Jan Paweł II w Mężczyzną i niewiastą stworzył ich dodaje, że pornografia „ma miejsce wówczas, gdy zostaje przekroczona granica wstydu, czyli osobowej wrażliwości na to, co wiąże się z ciałem ludzkim, z jego nagością, gdy w utworze artystycznym lub przy pomocy technik reprodukcji audiowizualnej zostaje naruszone prawo intymności ciała w jego męskości lub kobiecości i – w ostatecznej analizie – gdy zostanie naruszona owa głęboka prawidłowość daru i obdarowania, jaka wpisana jest w tę kobiecość i męskość poprzez całą osobową strukturę bytu człowieka”³. Widoczne jest w tym zakłamanie rzeczywistości i skupienie się na wartości seksualnej ciała człowieka, zamiast na całej osobie.  Odbiorca wówczas ma wrażenie, że „wartość seksualna jest jedyną istotną wartością osoby, a miłość jest niczym więcej jak przeżywaniem (...) tych tylko wartości”⁴. Sprawia ona, że sprowadza się człowieka do pozycji przedmiotu użycia, który ma za zadanie zaspokajać pożądliwość⁵.

Katechizm Kościoła Katolickiego zalicza pornografię do wykroczeń przeciw czystości, ponieważ jest wynaturzeniem współżycia małżeńskiego. Katechizm podkreśla również, że wykroczenie to narusza godność osób, które ją wytwarzają (aktorów, sprzedawców), jak i tych, którzy z niej korzystają. Ponadto Kościół wzywa władze państwowe do zakazania wytwarzania i rozpowszechniania pornografii⁶, bowiem jej następstwem, oprócz demoralizacji społeczeństwa i rodziny, są dewiacje seksualne oraz przestępstwa na tle seksualnym⁷

 

Katechizm Kościoła Katolickiego
zalicza pornografię do wykroczeń
przeciw czystości.

 

U. Dudziak do przyczyn istnienia pornografii wymienia takie czynniki jak: „swoboda obyczajowa, odrzucenie norm moralnych, chora ciekawość, nadmierna tolerancja, niewłaściwe rozumienie wolności, wzrastająca potrzeba nowych doznań, uzależnienie od pornografii osób, które weszły z nią w kontakt, niedojrzałość emocjonalna, zaburzenia w rozwoju seksualnym, brak zaspokojenia podstawowych potrzeb (miłości i bezpieczeństwa) w rodzinie, nastawienie na zysk producentów pornograficznych wytworów, niewiedza o negatywnych skutkach pornografii, brak egzekwowania prawa zakazującego pornografii”⁸. Zjawisko to ogranicza wolność człowieka, powodując uzależnienia, ponieważ, jak wskazują badania naukowe, osoby korzystające z tego typu obscenicznych treści, poszukują coraz bardziej dewiacyjnych ich form⁹. Analiza zawartości filmów pornograficznych wykazała, że 88,2% scen zawiera agresję fizyczną, a 48,7% – agresję słowną. Przemoc stosują z reguły mężczyźni, a ofiarami są kobiety, które reagują na nią neutralnie lub w sposób, który sugeruje, że sprawia im to przyjemność¹⁰.

Skutkami pornografii są: degradacja płci (oddzielenie jej od osoby), poniżenie godności osoby (zwłaszcza kobiety, która sprowadzana jest do roli przedmiotu użycia), niszczenie jedności oraz więzi pomiędzy małżonkami, pozbawienie wrażliwości oraz poczucia wstydu, kompleksy w odniesieniu do swojego wyglądu, przenoszenie zachowań perwersyjnych z filmów pornograficznych do pożycia małżeńskiego, podporządkowanie człowieka jego namiętnościom, destrukcja moralna i religijna osób korzystających z niej¹¹.
Odbiorcy pornografii również doświadczają znacznie mniejszej satysfakcji seksualnej, przez co szukają coraz mocniejszych bodźców erotycznych¹². Ponadto treści obsceniczne powodują: egoizm, autoerotyzm (masturbację), dewiacje seksualne, odczłowieczenie aktu płciowego, ciąże nieletnich, aborcję, agresję, przestępstwa na tle seksualnym oraz handel ludźmi¹³. Badania naukowe wykazały również, że osoby regularnie korzystające z pornografii mają gorsze wyniki w nauce i częściej spożywają alkohol.

 

„odrzucenie norm moralnych, chora ciekawość”

 

Pornografii, jak wspomniano powyżej, zazwyczaj towarzyszy masturbacja, czyli „dobrowolne pobudzanie narządów płciowych w celu uzyskania przyjemności cielesnej”¹⁵. Masturbacja kieruje osobę ku sobie samej. Rozładowuje napięcie seksualne i koncentruje się na przyjemności, zamiast na relacji z małżonkiem i służbie życiu, zakłamując w ten sposób „mowę ciała”¹⁶. Takie działanie jest przeciwne prawdziwej miłości, ponieważ kładzie akcent na braniu, zamiast na dawaniu¹⁷.

Niestety, przez oszustwa rewolucji seksualnej, pod którą grunt przygotował m. in. A. Kinsey, badając zachowania seksualne społeczeństwa amerykańskiego w latach 40-tych i 50-tych, pornografia i masturbacja zostały rozpowszechnione. Badania Kinseya były niemiarodajne, ponieważ grupą badawczą stanowili więźniowie skazani za przestępstwa seksualne, męskie prostytutki oraz wolontariusze, a „naukowiec” rozciągnął swoje „wyniki” na całe społeczeństwo Stanów Zjednoczonych, które było wstrząśnięte Raportem o mężczyźnie (1948 r.) czy Raportem o kobiecie (1953 r.)¹⁸. W tych raportach stwierdzał, że 90-95% społeczeństwa ma tendencje biseksualne, 70% mężczyzn korzysta z usług prostytutek a 30-45% oddaje się pozamałżeńskim aktom seksualnym¹⁹. Wśród kobiet 50% miało przedmałżeńskie stosunki seksualne, 87% dokonało aborcji, nie będąc w małżeństwie, a 27% będąc w nim²⁰. Znaną działaczką, która odkłamuje działania A. Kinseya jest J. A. Reisman, która na swojej rodzinie doświadczyła skutków pornografii. Jej 10-letnią córkę zgwałcił 13-letni chłopiec, który czytywał czasopisma pornograficzne²¹.

 

To rodzice są pierwszymi wychowawcami dziecka, a nie szkoła.

 

Niestety nawet dziś WHO w Standardach Edukacji Seksualnej zachęca dzieci od 0-4 r.ż. do czerpania „radości i przyjemności z dotykania własnego ciała, masturbacji w okresie wczesnego dzieciństwa” oraz do „zabawy w lekarza”, zaś dzieciom od 6-9 r.ż. mówi się o ich „seksualnych prawach” oraz o „seksie w mediach (łącznie z Internetem)”, wprowadzając je w uzależnienie od pornografii od najmłodszych lat. W grupie wiekowej od 12 do 15 lat „pomaga się dziecku rozwijać krytyczne podejście do norm kulturowych/religijnych w odniesieniu do ciąży, rodzicielstwa itp.”. Młodzieży powyżej 15 roku życia mówi się na temat „seksu powiązanego z wymianą dóbr ekonomicznych (prostytucja, a także seks w zamian za prezenty, posiłki, wspólne wyjścia)”²². To tylko niektóre przykłady permisywnej edukacji seksualnej, która niestety w wielu krajach jest obowiązkowa²³. Dzieci i młodzież powinno się wychowywać do odpowiedzialności, panowania nad sobą, poszanowania godności drugiego człowieka oraz do prawdziwej miłości, by tworzyć zdrowe więzi rodzinne²⁴. Aby nie dopuścić
do seksualizacji dzieci i młodzieży należy zatem: znieść obowiązkowe zajęcia z edukacji seksualnej, nie zachęcać dzieci do seksualnych zabaw i praktyk, zakazać pornografii oraz nie wywierać wpływu na orientację seksualną²⁵. To rodzice są pierwszymi wychowawcami dziecka, a nie szkoła. Jan Paweł II podkreślał, że „proces wychowania (...) stanowi podstawowy cel rodziny i jej pierwszorzędne zadanie. W wypełnianiu tego zadania rodzice nie mogą być zastąpieni przez nikogo – i nikomu też nie wolno odbierać rodzicom tego pierwszorzędnego ich zadania”²⁶.

 

Dzieciom od 6-9 r.ż. mówi się o ich „seksualnych prawach”.

 

Kontynuując rozważania o negatywnym wpływie pornografii, trzeba przyznać, że zakłamuje ona prawdziwe relacje małżeńskie, dostarcza odbiorcy fałszywej informacji o tym, że kobieta jest zawsze chętna do współżycia, co sprzyja mentalności gwałciciela²⁷. W Stanach Zjednoczonych wykonano badania, które udowadniały, że pornografia sprzyja przestępstwom seksualnym. W okolicy Oklahoma City, gdy zamknięto 150 lokali świadczących usługi związane z seksem, w ciągu 5 lat wskaźnik gwałtów spadł o 27%, zaś na pozostałym terytorium kraju wzrósł o 19%. W mieście Pheonix, okręgi, gdzie mieściły się punkty sprzedaży pornografii, miały o 500% więcej przestępstw seksualnych niż w okolicach, gdzie takich punktów nie było²⁸. Co więcej, znany jest przykład seryjnego amerykańskiego przestępcy (zgwałcił i zabił około 100 kobiet), Teda Bundy, który przyznał, że to pornografia doprowadziła go do tego typu przestępstw²⁹.

Ojciec Święty Jan Paweł II w liście apostolskim Mulieris Dignitatem z okazji Roku Maryjnego przypomniał, że „każdy mężczyzna musi patrzeć w swoje wnętrze, czy ta, która zadana mu jest jako siostra w tym samym człowieczeństwie, jako oblubienica, nie staje się w jego sercu przedmiotem cudzołóstwa; czy ta, która jest na różne sposoby współpodmiotem jego bytowania w świecie, nie staje się dla niego przedmiotem: przedmiotem użycia, przedmiotem wyzysku”³⁰. Do przedmiotowego traktowania kobiety przez mężczyzn prowadzi pornografia, dlatego, aby jej przeciwdziałać, należy: szerzyć informacje o negatywnych skutkach pornografii; wychowywać młodzież w atmosferze czystości, ostrzegając ich przed seksualną zawartością czasopism/filmów/stron internetowych; donosić prokuraturze o sytuacjach bezprawnego rozpowszechniania pornografii; sprzeciwiać się zmniejszaniu kontroli prawa w tej kwestii; nawoływać do zakazania przez prawo upowszechniania pornografii³¹. Istnieją również programy, które można zainstalować na komputerze lub telefonie, by blokować treści o charakterze erotycznym, jak np. Covenant Eyes³². Niestety rodzice nie zdają sobie sprawy, jak szybko dzieci i młodzież stykają się z treściami pornograficznymi poprzez Internet.

 

Tylko czyste serce może w pełni dokonać wielkiego dzieła miłości,
jakim jest małżeństwo!

 

Według badań z 2006 roku, w Australii ponad 90% chłopców i ponad 60% dziewcząt w wieku 13-16 lat oglądało pornografię przez Internet³³. W Stanach Zjednoczonych 23% dzieci w wieku od 10 do 17 lat miało kontakt z treściami pornograficznymi w ciągu 12 miesięcy poprzedzających badanie³⁴. Analiza z 2012 r. stwierdziła, że niestety w Polsce kontakt z pornografią w Internecie w ciągu roku przed badaniem miało 67% młodych w wieku od 14 do 17 lat³⁵, a 24% dzieci i nastolatków w wieku 9-16 lat miało kontakt z treściami erotycznymi³⁶.

Istnieją również programy, które dopomagają ludziom uzależnionym od pornografii wyjść z tego nałogu³⁷. J. Evert wymienia cztery kroki, które są pomocne w tym procesie: modlitwa, unikanie okazji do grzechu, znalezienie powiernika, dobre motywacje, by zwalczyć uzależnienie³⁸. Św. Tomasz z Akwinu zachęcał również, by unikać: zewnętrznych rzeczy, które prowadzą nas do grzechu; pożądliwych myśli; stanów wewnętrznych, które wzmagają pożądanie. Wskazywał też na wartość uporządkowania planu dnia, by nie było w nim bezczynności³⁹.

Św. Jan Paweł II często powtarzał młodzieży o wartości czystości, która chroni prawdziwą miłość. W homilii wypowiedzianej w Sandomierzu 12 czerwca 1999 r. powiedział: „Tylko czyste serce może w pełni kochać Boga! Tylko czyste serce może w pełni dokonać wielkiego dzieła miłości, jakim jest małżeństwo! Tylko czyste serce może w pełni służyć drugiemu. Nie pozwólcie, aby zniszczono waszą przyszłość. Nie pozwólcie odebrać sobie bogactwa miłości. Brońcie waszą wierność; wierność waszych przyszłych rodzin, które założycie w miłości Chrystusa”⁴⁰.

 

Modlitwa jest pomocnym krokiem wyjścia z nałogu pornografii.